- As srpskog i jugoslovenskog rukometa Žikica Milosavljević, 51. rođendan proslavlja u pravom društvu – sa svojim naslednicima i kolegama po struci, na Prvenstvu sveta koje je upravo sinoć, u poljskim Katovicama uspešno počelo za srpski nacionalni tim, uvodnom pobedom protiv Alžira, o čemu smo odmah izvestili. Ubeđeni smo da je to i najlepši poklon – danas treneru izabranih rukometaša reprezentacije Srbije
Žikica Milosavljević, rođen je u Pančevu, 14. januara 1972, dugogodišnji reprezentativac Jugoslavije, na poziciji nenadmašnog desnog krila. Proslavio je najpre rodni grad da bi svoj talenat proneo rukometnim terenima širom Evrope. Na početku blistave karijere, odmah je svojim raskošnim darom skrenuo pažnju ljubitelja rukometa i stručnjaka ovog nesporno najpopularnijeg i najuspešnijeg sporta u Pančevu. Čim se mladi Milosavljević pojavio na krilnoj poziciji Rukometnog kluba Dinamo, bilo je jasno ovdašnjim poklonicima rukometne igre da je u Pančevu rođena nova sportska zvezda – za najsjajnije uzlete i podvige. Štaviše, za razliku od mnogih igrača, koji su oduševljavali izbirljivu pančevačku publiku, videlo se da je Žikica poseban u upornosti, tehnici, pristupu igri i težnji prema najvišim dometima i ciljevima, bez obzira na sve ono što neminovno prati sportske slave i poraze.
Pisali su tako s punim pravom oduševljene kolege, sprva u pančevačkim medijima, ali brzometnim usponom igrač kojeg je publika volela gde god da se pojavio, mediji su ga dočekivali srdačno poput navijača, u svim drugim sredinama. I to ne samo tamo gde je postajao novo značajno pojačanje, već su ga jednako poštovali i rivali.
Iz pozamašne sportske biografije beležimo:
Reprezentativna karijera
U dresu reprezentacije Jugoslavije Žikica je osvojio tri bronzane medalje na velikim takmičenjima, dve na svetskim prvenstvima (Egipat 1999. i Francuska 2001) i jednu sa Evropskog šampionata, 1996. u Španiji.
Proglašen je za najbolje desno krilo Prvenstva sveta 2001. godine, a nastupao je i na planetarnom šampionatu u Japanu 1997, kada je zauzeto deveto mesto, i na Olimpijskim igrama 2000. u Sidneju, kada je Jugoslavija bila na četvrtom mestu.
Klubovi
Nakon matičnog pančevačkog Dinama, Žikica je za Crvenu zvezdu nastupao od 1994. do 1999. godine. Osvojio je tri šampionske titule (1996, 1997. i 1998) i dva nacionalna kupa (1995. i 1996. godine). Kao beskopromisno desno krilo predstavljao je veliku opasnost po protivničke ekipe svojim brzim prodorima, nepredvidim potezima, efektnim golovima, neverovatnim kontrama ali i jedinstvenim pozicionim rešenjima.
Već u svojoj prvoj sezoni u novom velikom klubu stigao je do trofeja u Kupu Jugoslavije. Rukometni klub Crvena Zvezda je osvojio svoj prvi pehar posle pauze od čak 39 godina, a Milosavljević je u dva finalna meča protiv Proletera postigao ukupno osam golova i bio među najboljim igračima na terenu.
Sezona 1995/96. bila je najuspešnija u istoriji kluba: Zvezda je osvojila duplu krunu, a u Kupu pobednika kupova stigli su do polufinala, gde je španska Teka bila uspešnija i prošla u finale. Ipak, ostvaren je do danas najbolji rezultat u evropskim takmičenjima. Podsetimo i na tu sjajnu generaciju sa Žikicom, nosioci igre bili su i kapiten Igor Butulija, Predrag Peruničić, Vladimir Petrić, golman Goran Stojanović, Boban Knežević, Nikola Vojinović… Milosavljević je u drugom meču finala plej-ofa protiv Partizana bio najefikasniji u timu Zvezde sa pet pogodaka, ekipa Ljubomira Obradovića je slavila sa 21:18 i osvojila treću šampionsku titulu u klupskoj istoriji, a prvu posle 40 godina.
Sledeće sezone crveno-beli su odbranili titulu sa čak osam bodova prednosti u odnosu na drugoplasirani Lovćen (plej-of nije igran zbog priprema reprezentacije za Svetsko prvenstvo). U Ligi šampiona Zvezda je stigla do grupne faze, gde je ostvarila dve pobede protiv ekipe SKA iz Minska i završila takmičenje kao treća u grupi. Žikica je postigao 38 golova u elitnom takmičenju, od toga čak 11 u revanšu kvalifikacija protiv Kehre iz Talina.
Treću uzastopnu šampionsku titulu Crvena zvezda je osvojila 1998. godine pobedama u finalu plej-ofa protiv Železničara (29:25 i 34:30), dok je u Ligi šampiona ekipa ponovo bila treća u grupi sa dve pobede. Žikica Milosavljević je bio najbolji strelac tima u najelitnijem klupskom takmičenju u Evropi. Sjajnu ekipu iz sezone 1997/98. činili su još Ratko Nikolić, Vladimir Petrić, golman Nenad Puljezević, Petar Kapisoda, Nikola Vojinović, Aleksandar Adžić, Nikola Eklemović, Nikola Kojić…
Žikica je 1999. godine karijeru nastavio u dresu Prulea iz Ljubljane, a 2004. godine je sa Celjem osvojio Ligu šampiona. U karijeri je još igrao za španske klubove Kantabriju i Valjadolid, sa kojim je trijumfovao u Kupu pobednika kupova 2009. godine. Bio je još član Dinama iz Pančeva, Bosne, Kolubare i šabačke Metaloplastike sa kojom je igrao u najzrelijim igračkim godinama.
Posle aktivnog prestanka igranja, popularni Žile se posvetio isto tako uspešno, trenerskom poslu. Rado je odgovarao na pozive takozvanih manjih sredina koje je posebno cenio jer su kako je uvek voleo reći, imali ti divni seoski klubovi, puni talenata, dušu.
Nakon nekoliko angažmana u tadašnjim jugoslovenskim klubovima 2020. preuzeo je klupu Crvene Zvezde te je istovremeno postao pomoćni trener muške reprezentacije Srbije.
Novi Radio Sombor čestita Žikici Milosavljeviću rođendan i zahvaljujemo se za saradnju, prijateljstvo i drugarstvo.
Medijska pažnja i pratnja: Novi Radio Sombor
http://keepone.net/radio/k138251/novi-radio-sombor *
*Novi Radio Sombor na vodećoj platformi radio stanica svih država sveta
